Ulus Irkad'ın Kaleminden Mehmet Manavoğlu; Kara Mehmet

KIBRISLI TÜRK HALKININ BAĞRINDAN ÇIKMIŞ ÖRNEK BİR AYDIN VE ÖĞRETMEN İÇİN GEÇ KALMIŞ BİR YAZI;

MEHMET MANAVOĞLU; KARA MEHMET VEYA İNGİLİZLERİN KENDİNE TAKTIKLARI ADLA: “BLACK BULL” (KARA BOĞA)

Bu yazıyla birlikte yayımladığım fotoğrafı bulmamın arasından herhalde bir on yıl kadar geçti. Fotoğrafı bulduğum anda onun için bir yazı yayımlamak geldi aklıma hemen ama bu defa da fotoğrafı onbinleri bulan albüm fotoğraflarım arasında bulamadım. Fotoğraf gene birkaç defa önüme geldi ama çok yoğunluktan ötürü bu defa da yazıyı yazamadım. Aylar yıllar geçti ama bu yazıyı ve fotoğrafı yayımlama ukdesi hep içimde kaldı. Oysa bu fotoğraftaki dinamik kişi ve de ölene kadar enerjisi tükenmeyip birçok toplumsal hareketlerde yer alan adam, bana öğretmenlikte örnek olan insanlardan biriydi. Onunla tanışmışlığım 1978 yılında Öğretmen Kolleji’nde ikinci staj dönemimi kapsamaktaydı…

YIL 1976 ÖĞRETMEN KOLLEJİ’NE BAŞLARKEN…

1976 yılında Öğretmen Kolleji’ne başlamıştım. Savaş sonrası Türkiye’nin verilen kontenjanlarını kabul etmeyip savaştan sonra bir yıllık boşluğu doldurup (Esirlik döneminden ötürü) tekrar Üniversite Sınavlarına girip Türkiye’ye gitmeyi planlamıştım. Ama olmadı… Bir sene sonra sınavları kazanamadım ama Öğretmen Kolleji Sınavlarını kazanıp Girne’deki okulda üç yıllık bir eğitimden sonra öğretmen olup hayata öyle başlama kararı vermiştim. Öyle mi iyiydi yoksa savaşın da üstümdeki etkisi miydi bu şimdi bilemiyorum ama 1974 öncesi muhakkak üniversite eğitimi yapma niyetindeydim. Kıbrıs Olayları buna fırsat vermedi. Olmadı…

ÖĞRETMEN Kolleji’NİN DEĞERLİ ÖĞRETMENLERİ UNUTULAMAZ

Öğretmen Kolleji’nde bizleri öğretmenliğe hazırlayanları unutamam. Hepsi de bir değerdi. Ahmet yıldırım, Zeki Paşaoğlu, Fadıl Efe,Ülvan Fadıl efe Hanım, Salih Bey, Çağla Hanım, İnci Kansu Hanım, Hüseyin Şenol ve Soner Arca Beyleri unutamam. Emekleri üstümüzde büyüktür(Gene isimlerini anımsayamadığım öğretmenlerim varsa beni bağışlasınlar.)

İLK STAJIM VE DAHA SONRA KARAOĞLANOĞLU İLKOKULU

Kısa keseyim, ilk stajım Alsancak Küçükler İlkokulu’nda oldu. Oradaki öğrencilerimi Meryem Duygun’ları, Seyyal’i (Bu öğrencilerimle hala daha temaslarım var) Yeşim’i ve diğerlerini (Arada çok unuttuklarım da var özür diliyorum yaş 67, kolay değil) bu arada Oradaki kadroda rahmetli Osman Süleyman Hocamı, rahmetli Celaleddin Bey’i, Sevim Baran Hanımı, Hüseyin Hocamı unutamam. Gene 1979 yılında Karakum İlkokulu’nda rahmetli Alirıza Hocam’ı nasıl unuturum ki?

İKİNCİ STAJIM KARAOĞLANOĞLU İLKOKULU VE BİR EFSANE ÖĞRETMEN KARA MEHMET

Ülvan Hanım, Ahmet Bey ve Zeki Hocalar beni ve sınıf arkadaşım Atila Karaderi’yi Karaoğlanoğlu İlkokulu’nda okulun da müdürlüğünü yapan Mehmet Manavoğlu’nun yönetiminde altıncı sınıflara eğitim ve öğrenim vermek için görevlendirdi. İşte ben disiplinli ve başarıya koşan bir öğretmenin azmini ve bitmeyen dinamizmini orada gördüm. Kara Mehmet, hem öğretmenlik yapıyor, hem müdürlük yapmakta hem de okulunun öğrencilerini Lefkoşa’daki Maarif Kolleji’ne hazırlamaktaydı. Derslerini muntazam vermekte, biraz fırsat oldu mu hemen onlara boş saatlerinde özel dersler vererek hepsini de Maarif Kolleji’ne hazırlamaktaydı ve üstelik onları Kıbrıs genelindeki Atletizm yarışlarına da hazırlamaktaydı. Okul hem Maarif Sınavlarında hem de genel İlkokullar arası atletizm yarışmalarında birinciliklere doymuyordu. Kara Mehmet’in başarıları adeta efsaneleşmişti. Bu arada Kara Mehment’in hem İngilizce hem de Türkçe kitaplar okuduğunu ve zaman zaman benimle kitaplar üzerinde tartıştığını da söyleyeyim. Bilgisi beni adeta kendine hayran bırakıyordu.

Tabi ki onu çok yakından tanıma fırsatım oldu. Tabi ki onunla çok sohbetlerim de oldu. Omorfo Öğretmen Kolleji’nde babamın sınıfındaydı. Babamı benden iyi tanıyordu diyebilirim size… Hatta babamdaki birçok özellikler onda da vardı. Babam gibi pipo içiyordu mesela… Aynen babam gibi futbolcuydu, sporcuydu, sosyal faalliyetlerde yer alıyordu, çok iyi bir izciydi…. Edebiyatla, sendikacılıkla ilgileniyordu. Antrenörlük de yapmıştı ve o sıralarda hatırladığım kadarıyla hala daha antrenörlük yapıyordu da… Bitmek bilmeyen dinamizmi ve enerjisi o Öğretmen Kolleji’nde öğrenciyken  de vardı. Okulun tüm başarılarında onun da emeği vardı. Atletti, futbolcuydu, aynen babam gibi o da hiç durmaz ve devamlı hareket halindeydi. Bu yüzden Öğretmen Kolleji’ndeki İngiliz  öğretmenleri, kendisinin bana anlattığına göre ona bu bitmek bilmeyen enerjisinden ötürü “Black Bull” adını da vermişlerdi. Her türlü spordan haberdardı. Karaoğlanoğlu öğretmenlerinin  çoğunu Limassol’da okutmuştu. Okulda bir sevgi ve saygı havası her zaman vardı.

KARAOĞLANOĞLU İLKOKULU’NUN ÖĞRENCİLERİNİ ANIMSARKEN

Okulun öğrencilerinin çoğu o bölgenin müstesna ailelerinin çocuklarıydı. Örneğin Baf’tan küçüklüğünü çok yakından bildiğim Özdil Nami (Eski Dışişleri Bakanlarımızdan) Futbolcu Münci’nin oğlu İbrahim, Limassollu Gabiraların çocuklarından biri, gene hatırladığım kadarıyla daha sonra İngiltere’de bir trafik kazasında ölecek olan meşhur İşadamı Bonanza ailesinin çocuklarından biri ve meşhur avukatlarımızdan Mustafa Güryel’in oğlu v.s.(O yıllarda hartırlayamadıklarım da varsa lütfen beni bağışlasınlar.)

KARA MEHMET VEYA MEHMET MANAVOĞLU’NUN TOPLUMUMUZDAKİ ÖNEMİ

Mehmet Manavoğlu ta emekliye ayrılana kadar toplumumuza bir entellektüel, sporcu ve de geniş bilgi ve tecrübeleriyle binlerce çocuk yetiştirdi. Sadece Kuzey Kıbrıs’ta değil Limasol’da da o günlerdeki genç kesimlerin ve sporcuların çoğunu yetiştirdi.

Kara Mehmet’in yanındaki stajım yaklaşık iki ay sürdü ama ondan aldığım bilgiler ve faydalandığım deneyimler yaşım şu anda 67 olmasına rağmen hala devam ediyor. Beni ilkokulda okutmadı ama iki aylık stajımla yanında gördüklerim hayatım boyunca bana örnek oldu, ilham kaynağı oldu. Ne mutlu bana ki böyle başarılı ve idealist bir öğretmenle birlikte çalıştım.

Öleli uzun yıllar oluyor. Hayata bir çizik bırakmak gerekir. Bu çiziği de Kara Mehmet gibi yapmak gerekir ki bir topluma aradan yüzlerce yıl geçse bile etkisi devam etsin.

Hep aydınlıklar içinde kalsın…